Zo heet dat als je je eigen partij wint en de concurrentie en/of naaste achtervolgers verplicht om 100% te scoren om hun positie en hun desgevallende kansen te handhaven. In actuele termen vergroot Herman z’n voorsprong tot 1,5 punt, virtueel staat Jan nog altijd een halfje voor, op voorwaarde dat hij z’n twee inhaalpartijen ook echt wint. Hoe langer hoe minder een sinecure, gelet ook op ieders resterende programma. >lees meer

Twee partijen in reeks 1 deze week, waarbij Dries ongetwijfeld zal gebaald hebben. Tegen Tobias won hij in een Engelse partij een pion en dat bleef zo na de afwikkeling naar het eindspel. Dat eindspel (K+L+2pi tegen T+P+Pi) moest gewonnen zijn voor wit. Zwart ruilde zelf de laatste stukken, liet wit toe te promoveren om een pion terug te pakken en hoopte via zijn eigen ver opgerukte pion nog iets uit de brand te slepen. Stel je dan een stelling voor met Kf7 en Dh8 voor wit en Ka2 en pion b2 voor zwart. De kunst is nu met schaaks de zK herhaaldelijk in de weg van zijn eigen pion te dwingen, zodat de wK kan dichterbij komen. Het hele manoeuver neemt tijd in beslag, maar zwart heeft enkel remisekansen met een pion op de a-, c-, f- en h-lijn. Dries kende het winnende manoeuver, maar voerde het helaas niet goed uit. Toen hij uiteindelijk toch de juiste zetten zag, bleek dezelfde stelling driemaal voor te komen en dan is het remise. In de andere partij koos Jan, met zwart tegen Jeroen, voor een scherpe variant in het damegambiet waarbij hij de gambietpion bleef verdedigen. Wit kreeg compensatie via het loperpaar, een veiliger koningssteling en initiatief, maar liet te lang toe dat de stelling gesloten bleef in plaats van het centrum open te breken. Uiteindelijk opende hij de stelling op de koningsvleugel, maar het was zwart dat hier optimaal van wist te profiteren. De witte koning bleek geen partij voor de zwarte artillerie. In de rangschikking kruipt Jan naar de top drie toe. Daniël blijft onbedreigd aan kop.

Twee stuks slechts, maar niet onbelangrijk. In de clash tussen de twee Jannen kwam een Loperspelvariant op het bord waarin noch Jan noch Jan het laken naar zich toe  kon trekken. Daarmee levert Jan een halfje in van zijn virtuele voorsprong op Herman. Het wordt nog spannen(der dan het al was). In de andere confrontatie kwam op het eerste gezicht iets Slavisch op het bord. Patrick gooide zijn koningsvleugelpionnen naar voor, maar Mart liet zich niet uit het lood slaan en wist ten slotte de partij in zijn voordeel te beslechten. Daarmee wipt hij over Guy en naar de middenmoot.   

Vier matchen in de zesde ronde van de Zilveren Toren deze week en voor het eerst moest een van onze ploegen een nederlaag slikken. Tegen een sterk opgekomen Hoboken 1 moest SKOG 1, ondanks een stuntremise van Jan tegen ELO 2366, het onderspit delven met 1,5–2,5. Toch blijft het uitzicht op de titel in reeks 2 intact. SKOG 2 won met 4–0 van Hoboken 2. Dat had vooral te maken met een foutieve opstelling bij de tegenstanders, want qua resultaten was het gelijk. ‘Echt’ gelijk speelde SKOG 3, terwijl SKOG 4 won (een 4–0 op de borden). Er moeten in alle reeksen nog andere matchen worden gespeeld, maar uiteraard blijven onze teams bovenaan in de rangschikkingen staan.

Het zal in de geschiedenis van onze club nog niet vaak zijn voorgekomen: zowel in reeks 2 als in reeks 3 van de Zilveren Toren competitie staat onze ploeg aan de leiding. SKOG 1 heeft nog het maximum van de punten en leidt autoritair in reeks 2. SKOG 2 speelde één keer gelijk, won de rest, en deelt de leidersplaats met Beveren. Maar... beide ploegen moeten het nog uitvechten met hun naaste achtervolgers, dat kan dus nog spannend worden. Bovendien tellen de bordpunten, niet de matchpunten. SKOG 3 staat vierde in reeks 2. Ook onze derde ploeg verloor nog niet maar speelde wel al drie keer gelijk. In reeks 4 staat SKOG 4 vijfde (eveneens tot nu toe zonder nederlaag), maar speelde nog maar drie keer, terwijl andere ploegen er al vijf matchen hebben opzitten. Alles bij elkaar: we zijn goed bezig!

Twee keer zwart aan het feest, één keer wit. En dat alles onder het motto: “Het moet niet altijd remise zijn in reeks 2!” Vanzelfsprekend had dat zo zijn gevolgen voor de stand. Vooraan lijkt het meer en meer uit te draaien op een strijd tussen Herman en Jan, achteraan ziet Benny zijn directe concurrenten verder weglopen. >lees meer

Vier partijen in reeks 1 van het clubkampioenschap deze week en er werd op alle borden geknokt voor de punten. In de partij tussen Patrick en Jeroen bleef de stelling lang in evenwicht. In het eindspel (elk P+L) had Jeroen de goede loper, maar met nog bijna alle pionnen op het bord was er weinig ruimte om te manoeuvreren. Wit hield alles afgedekt en het werd remise. Remise was ook de uitslag in de partij tussen Dries en Jan. Jan koos niet de beste verdediging tegen de Bird-opening van wit en kwam al gauw gedrukt te staan. Wit had het ruimtevoordeel, het loperpaar en zijn stukken werkten beter samen. Bovendien slaagde hij erin de zwarte loper quasi volledig op te sluiten. Genoeg voor winst in het eindspel, denkt een mens dan, maar zwarts stelling bleek niet zo simpel te kraken en na een tactisch grapje wist Jan alsnog een halfje binnen te rijven. Van het zoveelste puntenverlies van zijn achtervolgers profiteerde Daniël optimaal met winst tegen Patrik. De lachende derde, zeg maar, of moeten we stilaan 'de lachende eerste' zeggen? In een boeiende Nimzo-Indiër zat alle spanning op de koningsvleugel. Wit probeerde daar eerst een aanval op te zetten, zwart counterde met een tegenaanval. Lange tijd scheen Patrik zijn stelling te kunnen houden, maar toen zwart zijn laatste inactieve stuk erbij haalde, was het over en out. Ten slotte ging ook Tony met het volle punt lopen tegen Tobias. Die partij begon als Skandinaviër en evolueerde naar een Franse opstelling. Tobias had met wit aanvankelijk een betere stelling met koningsaanval, maar zwart verdedigde goed en vond tegenspel op de damevleugel. Wits pionnenstructuur was door de aanval verzwakt en daar profiteerde zwart optimaal van om te winnen. In de stand is Daniël mathematisch nog niet zeker van de titel maar hij is er nu wel heel dicht bij.

In afwachting van de grote clash vanaf half maart – hét enige echte Kandidatentornooi om een (nieuwe) uitdager te vinden voor de Onvermijdelijke, aka world champ Magnus Carlsen – is de tijd even helemaal aan de ladies. Zopas is in Saint Louis, Missouri, de tweede editie van de Cairns Cup begonnen, de vrouwelijke tegenhanger van de Sinquefield Cup, en begin maart volgt in Lausanne het 3^de luik van de Women’s Grand Prix, een van de onderdelen waarmee (twee) tickets zijn te behalen voor het eerstvolgende Kandidatestornooi. Dat laatste duurt nog even, Ju heeft nog maar net haar titel verlengd. >lees meer

In de Zilveren Toren competitie heeft de eerste ploeg zijn vierde match uit vier gewonnen. Weliswaar was het verschil dit keer kleiner dan de voorbije ontmoetingen: 2.5–1.5. Dat volstaat echter om hoe dan ook op kop te blijven in de tussenstand, wat de resultaten van de andere matchen vrijdag ook zijn. Ook ploegen twee en drie in de derde afdeling deden het uitstekend. SKOG 2 won ruim met 3.5–0.5 tegen Mechelen terwijl SKOG 3 een sterk PVH op alle borden op remise hield. De vierde ploeg is deze en volgende week bye.

Het wordt drummen in reeks 1 van het clubkampioenschap. In een boeiende, tactische partij wist Jeroen, met zwart, zijn open koningsstelling handig te gebruiken om Pascal te verslaan. Een dreigend mat leidde tot kwaliteits- en uiteindelijk stukwinst. Toegegeven, het had even goed andersom kunnen zijn, want wit had de juiste verdedigingszet gemist. Daarmee komt ook Jeroen meedoen voor het podium. Eerder hadden Patrik en Jan een vrij snelle remise gespeeld. Jan, met zwart, probeerde wit snel uit zijn voorbereiding te halen door het Budapestergamiet van stal te halen, maar Patrik koos een solide variant waarin weinig tactische grappen zaten en al gauw werd er afgewikkeld naar een stelling met dame, toren en ongelijke lopers. Voeg daar een pionnenstructuur aan toe waarin beide lopers de boel op slot konden doen en het resultaat was gekend.